"Μαμά μου, τώρα εσύ είσαι η μεγάλη κι εγώ η μικρή"...

Το Ερικόνι μου μού είπε προχθές "Μαμά μου, τώρα εσύ είσαι η μεγάλη κι εγώ η μικρή"...

Για κάποιον εξωτερικό παρατηρητή αυτή η φράση προφανώς δεν σημαίνει τίποτα, πέρα από το αυτονόητο. Φυσικά η μαμά είναι η μεγάλη και η κόρη είναι η μικρή! So what???

Για όσους "ξέρουν" - και για όσους έχουν διαβάσει την ανάρτησή μου "Τη βλέπω τη μεγάλη σου αγάπη" (19-6-15) - σημαίνει κάτι παραπάνω: 

"Μαμά μου, νιώθω μετά από πολύ καιρό πως έχεις αρχίσει επιτέλους να πατάς στα πόδια σου και δεν χρειάζεται να σε στηρίζω εγώ. Μαμά μου, μέχρι τώρα σου επαναλάμβανα συνέχεια πως εγώ ήμουν η μεγάλη και εσύ η μικρή, γιατί σε ένιωθα αδύναμη και ένιωθα πως είχα την ευθύνη σου. Μαμά μου, επιτέλους μπορώ τώρα να πάω στη θέση μου σαν μικρή κόρη και εσύ να πάρεις τη θέση που σου αρμόζει σα μητέρα".

Πόσο μαγικά πράγματα μας λένε τα παιδιά μας... Πόσο ατελείωτα μας νοιάζονται και μας φροντίζουν χωρίς να το καταλαβαίνουμε πολλές φορές...Πόσο βαριά ευθύνη έπεσε επάνω στους μικρούς της ώμους αυτό τον καιρό που είχα παρατήσει τα πάντα και είχα παραιτηθεί ...

Σ´ ευχαριστώ πολύ Ερικάκι μου... Σε ευχαριστώ για το δύσκολο ρόλο που επωμίστηκες σε τόσο μικρή ηλικία. Σε λατρεύω και ελπίζω να μπορώ πάντα να είμαι στη θέση μου σα μαμά για να μπορείς κι εσύ να απολαμβάνεις τη θέση σου ως παιδί ...