Τρίτη γιορτή της μητέρας χωρίς εσένα...

Και να που έφτασε πάλι ο καιρός για να σε γιορτάσω χωρίς να είσαι εδώ ... Για τρίτη φορά...

Θυμάμαι όταν είμασταν μικρές με πόση αγάπη γράφαμε καρτούλες και τις γεμίζαμε καρδούλες και γράφαμε με παιδικά "άχαρα" γράμματα "Χρόνια πολλά μανούλα. Σ´ αγαπάω πάρα πολύ".

Δεν φαντάζεσαι πως συγκινήθηκα όταν βρήκα όλες αυτές τις καρτούλες σε ένα συρτάρι όταν μάζευα τα πράγματά σου. Μαζεμένες όλες μαζί, με ευλάβεια, μέσα σε μία ζελατίνα... Δεν φανταζόμουν πόση χαρά σου έδιναν αυτές οι καρτούλες μου...

Τα χρόνια πέρασαν και πέρασα στη φάση της "επανάστασης". "Αμάν, έχει γιορτή και η μαμά, να πάω να της πάρω κανένα λουλούδι!!!". Σαν υποχρέωση ένα πράγμα... Πόσο μεγάλο λάθος... Πόσο μεγάλο... Πέρασε δύσκολες φάσεις η σχέση μας. Το ομολογώ... Και παραδέχομαι πως έφταιγα εγώ.  Δεν ήξερα όμως... Δεν ήξερα πόσο μεγάλη, ατελείωτη μπορεί να είναι η αγάπη της μάνας... Χίλια συγνώμη μανούλα ...

Σήμερα σου έφερα λουλούδια στον τάφο σου, μαζί με την Ερικούλα. Της είπα "Σήμερα που γιορτάζουν οι μανούλες θα πάω κι εγώ λουλούδια στη δική μου μαμά. Θα έρθεις μαζί μου;"

"Πού είναι η δική σου μαμά" με ρώτησε.

Της είπα "Το σπιτάκι της είναι στο νεκροταφείο. Αλλά στην πραγματικότητα την έχω μέσα στην καρδιά μου. Και με αγαπάει και με προσέχει κάθε μέρα. Και εμένα και εσένα". 

Και ήρθαμε παρέα. Αγοράσαμε ζέρμπερες που σου άρεσαν. Μου ζήτησε η Έρικα να τις βάλει αυτή μέσα στο βάζο. "Γιατί δεν τη βλέπω τη γιαγιά Αλέκα;" με ρώτησε. "Εσύ δεν τη βλέπεις, αλλά είμαι σίγουρη πως αυτή σε βλέπει αυτή την ώρα και χαίρεται πολύ, αγάπη μου"...

Χρόνια σου πολλά μαμά... Μπορεί να μην σε βλέπουμε, αλλά ξέρω πως μας προσέχεις. Δεν θα σταματήσεις ποτέ να μας προσέχεις. 

Το πρωί είπα στην Ερικούλα πως σήμερα γιορτάζουν όλες οι μανούλες του κόσμου. Της είπα για ακόμη μια φορά πως είναι το καλύτερο δώρο που μου έστειλε ο Θεός, πως η αγάπη μου γι' αυτήν δεν μπορεί να μετρηθεί, πως θα είμαι πάντα δίπλα της, ό,τι κι αν συμβεί. Με άκουγε προσεκτικά. Γύρισε, με φίλησε 4 φορές, όπως με φιλάει πάντα, από μία φορά στο κάθε μάγουλο, μία στη μύτη και μία στο μέτωπο και μου έκανε μια τεράστια, σφιχτή αγκαλιά. Μου είπε "σ' αγαπάω τόσο πολύ μαμά μου. Χρόνια πολλά"... 

Ένιωσα σαν να με φίλαγες εσύ εκείνη την ώρα... Ειδικά όταν με φιλάει στο μέτωπο η Έρικα νιώθω πάντα σα να είναι το δικό σου το φιλί, όχι δικό της ...

Και τώρα που γράφω και με έχουν πιάσει τα κλάμματα μου λέει "μην κλαις μανούλα μου, βγάλε τα γυαλάκια σου να μην πονάνε τα ματάκια σου". Μη μου πεις πως δεν ήσουν εσύ που τα έλεγες αυτά...

Μαμά μου, χρόνια σου πολλά. Στην σκέψη μας και στην καρδιά μας. Σ' αγαπάω ....